باز همان حکایت همیشگی،کاش...

کاش قایدوب بیرده اوشاخ اولیدیم

   بیر گل آچوب اوندام صورا سولیدم 

                                                         (بابا طاهر)

نظرات 6 + ارسال نظر
هیلا جمعه 15 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 08:58 ق.ظ

سن جینه ده اوشاق سان کیم ددی چی بویودون/.....

هیچکس نگفت...
انوقت شاید من...

جیرجیرک جمعه 15 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 11:24 ق.ظ

ای کاش
ای کاش و ای ...
شاید ما این کاش هارو میسازیم
کاش
تنها بودنمون شاید دلیلی برای این ای کاش ها باشه
ای کاش ها بعد از تنهایی شکل میگیرن
درسته؟

ای کاش
خدا ای کاش هارا براورده میکرد

نمی دونم جیر جیرک عزیز
این ای کاشها رویاهای دست نیافته ی ما هستن که ...

ای کاش.

علیرضا شنبه 16 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 11:36 ب.ظ

نه خیر هم نمی خواد! :))

چی رو ؟!

احمد یکشنبه 17 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 02:05 ب.ظ http://entezar123.blogsky.com

سلام دوست عزیز
من بلد نبودم بخونم .
در هر حال موفق باشید .

علی یکشنبه 17 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 03:18 ب.ظ

نه خیر هم نمی خواد! (که دوباره بچه شید)

(منو تو خونه و دوستان علی صدا می کنن ولی همون طور که می دونید اسمم علیرضا ست)

چرا؟
یعنی شما ارزو نمی کنید کاش به دوران بچگی بر می گشتید و این بار...؟!

سمندر سه‌شنبه 26 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 01:55 ب.ظ http://Jonbesh84.blogsky.com

اللرین آغریماسون که یازیب سان اما
بو شیعر شهریارین دی بالا نه بابا طاهرین

نه عزیز اشتباه می کنید من این شعر رو از کتاب بابا طاهر نوشتم.
یه چک کنید بد نیست.
در هر حال مرسی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد